KOPYA Bölüm 7

KOPYA Bölüm 7

Gönderen Tatli52337

Ne yapmıştım ben? Acaba uyurken konuşuyor muydum? Nasıl öğrenmişlerdi? Hepsi benim suçumdu!Yaratığı üzerimden attım. Sırıttı. camı kırdı ve dışarı atladı. o koşarken Joan'ın ne olur ne olmaz diye aldığı ve bana üç yıl ders verdiği uğurlu yayımı aldım. Zehirli oklardan birini dikkatlice yerleştirdim. Bu hayatımın en iyi atışı olacaktı. Olmak zorundaydı. Yaratığı vurmak zorundaydım ama zordu. Çok hareketliydi. Bir yere odaklandım ve oku bıraktım. Ok vızıldayarak uçtu ve tam yaratığın arkasına saplandı.yaratık yere düştü ve... ve eridi! Karlara karıştı! Aşağı koştum. Her yer dağınıktı ve kanlar etrafa sıçramıştı. Kimseden iz yoktu. kapıyı açtım ve kimseye aldırmadan Kafe'ye doğru jet hızında koştum. Herkesin korkmuş bakışlarını üzerimde hissediyordum. Mutfağa koştum. Dot orada ağzı açık duruyordu ve önlerinde... önlerinde yatağımın başında duran okumla vurduğum (aslında vurmaya çalıştığım) yaratık vardı. Gülümsedi;
-Hoşgeldin 10 , senin geleceğini biliyordum. Eee yenilgi nasıl bir duygu?
Dot va Tanith'in önüne atladım. Cadence yerde omzu yaralı bir şekilde oturuyordu.
-Sen bir türlü ölmez misin? Beynimi mi okudun ha? Nesin sen?
Kahkahalar attı. Ardından fazla ciddi bir şekilde;
-Hepinizin sonunu getirecek kişiyim. 3 , 4 , 5 , 6 ve bir de en özeli 10. Ne harika değil mi? sadece 7 , 8 ve 9 kalacak.
-Asla!
Elimi cebime attım , yedek bıçağımı çıkarıp fırlattım. Yaratığa saplandı ve ardından yavaş yavaş yaratığın içine girmeye başladı. Sırıttı. Eşyaların gücünü emiyordu! Bu yaratığı hatırlamıştım. Joan bana anlatmıştı. bir şeyleri emerken hareket edemezdi. Oyalamak için bıçaklarımı fırlatmaya başladım (cebimde 3 , ceketimde de 5 tane taşıyorum sonuçta 10 numarayım değil mi). Yaratık çok yavaş emiyordu. Dot'u çekiştirdim. Tanith , Cadence'ı kucağına aldı. Dot;
-Bekleyin! Bizi Gary'nin laboratuvarına ışınlayacağım!
Tanith;
-Bunu neden önce yapmadın?!
Dot;
-Telsizin şarj olması gerekiyordu. Şimdi el ele tutuşun.
Yaratık bir çığlık attı. Bunun bir işaret olduğunu biliyordum. Ben;
-Çabuk ol! Şimdi!
Dot düğmeye bastı ve ışınlandık. Derin bir nefes alıp ellerini bıraktığım anda kapı kırıldı ve içeri milyonlarca hükumet ajanı girdi. Tıknaz adam da aralarındaydı. Sırıttı;
-Sonunda... sonunda. Gerçekten teşekkürler 10 şimdi hepiniz elimizdesiniz.
Diğerlerine emir verdi;
-Bu kızları zincirleyin. 3 numarayı hemen öldürmeyin sakın. 10 numarayı da odama götürün. Onunla konuşmamız gereken şeyler var...


Diğer bölümlere geçmek için:
Bölüm1
Bölüm2
Bölüm3
Bölüm4
Bölüm5
Bölüm6