Umutsuz Aşk: Sizce Bu Nasıl Bir Hayat?

Umutsuz Aşk: Sizce Bu Nasıl Bir Hayat?

Gönderen Adsız

Gerçekten senin ne düşündüğünü bilmiyorum ... ama ben kendimin neye muhtaç olduğunu şimdi çok iyi anlıyorum. Meğerse aşk penguene mutluluğu getiren bir sihirmiş. Ve o sihir eğer olmazsa aşk da olmazdı. Eğer sana şunu sorsam bana ne dersin acaba: "Benimle ilerlemeye var mısın?". Kim olduğumu anlayacağından eminim. *_*

Flabbie o aldığı bütün poşetleri yere atarak Jelly'nin igloo'suna gitti. Her şeye en baştan başlayacağı için çok mutluydu. Artık hayatında yeni bir aşkı vardı. Çok yakında ona kavuşacaktı. Şimdi mutluluğun kapısı Flabbie'ye açılmıştı. Şimdi anlıyordu mutluluk nasıl bir duygu. İlk defa hayatında bu kadar mutlu olmuştu. Gözleri dolu bir şekilde koşmaya başladı. Jelly'nin yanına gitmek için can atıyordu. Sonunda baştan başlayacağı için çok mutluydu. O gece ne olursa olsun Flabbie'nin umrunda değildi. Onun umrunda olan tek şey Jelly idi. Ve onun yanına koşuyordu.
Sonunda Jelly'nin evine gelmişti. Jelly tam eve girecekken bir ses duydu:
- Jelly! Kesinlikle istiyorum! En baştan ... hayat benim için en baştan başlıyor. !
Bu ses Flabbie'ye aitti. Jelly sevinç gözyaşları ile Flabbie'ye koştu. Birbirlerine koşarken birdenbire yağmur yağmaya başladı. Ama onlar sanki hayattaki istedikleri her şeye kavuştukları için yağmuru hissetmiyorlardı. Onlar kırgınlıklarını, hüzünlerini geride bırakıp en baştan başlamaya karar vermişlerdi. Artık onların önünde duran hiçbir şey yoktu...
O gece ikisi de çok mutluydu. Ve artık kendilerini sonsuzluğa gidiyorlarmış gibi hissediyorlardı.
Ertesi sabah Penguin Band'ın ofisi çok gergindi. Yeni bir üye bulamamışlardı. Bu çok sinirlerini bozuyordu. Sonra birden Stompin Bob:
- Bakın! Bir şeyler yapalım. Hadi! Ne duruyoruz? 5 gün sonra konserimiz var. Bu zamanı değerlendirmeliyiz. Yoksa konserde millet bize bön bön bakacak mı? Hadi bir şey söyleyin!
Strench:
- Tabi ya seni çok bilmiş. Her şey o kadar kolay değil mi senin için he! Senin zaten tek yaptığın da bu! Emir verip bir köşede oturup emrin yapılmasını beklemek! Bu mu muhteşem Penguin Band grubu! He! Nerede o Penguin Band! Söylesene!
Stompin Bob:
- Sen çok ileriye gittin! Zaten gruba da sonradan geldin. Bunları bana söylemeye hakkın yok!
Strench:
- Gerçekten mi? Söylüyorum işte! Baksana! Ne yapabilirsin ki bana! He!
Stompin Bob:
- Sen bayağı ileri gittin! Şimdi seni...
Derken G Billy:
- Hey hey hey! Durun çocuklar. Siz ne yapıyorsunuz? Biz bir ekibiz. Birbirimize sahip çıkmamız gerekir. Kavga etmemiz değil!
Sonra ortalikta büyük bir suskunluk olur. Gerçekleri anlayan Stompin Bob yerine oturur. Sonra sinirli bir şekilde:
- Ahhh! Petey K.! Neden gittin ki? Neden terkettin bizi?
Diyerek ağlamaya başlar. Her şey bir anda olup bitmişti. Artık heralde Penguin Band muhteşem bir müzik grubu olmayacaktı. Belki de en berbat müzik grubu olacaktı.
Öğlen vaktinde Flabbie'nin evinde...
Flabbie hiç durmadan Jelly'yi düşünüyordu. O gerçekten muhteşem birisiydi. Onunla her şeye en baştan başlama fırsatı bulabilirdi. Ve düşleri sonunda gerçekleşmişti. Yeniden eskisi gibi mutlu olmayı başarmıştı!
Jelly ise o sıralarda Flabbie için ufak bir şiir yazıyordu. Onun için yazabileceği en güzel şiiri yazmaya çalışıyordu. Ve en sonunda şöyle bir şey ortaya çıktı:

O güzel gözlerin yalnızca, beni hatırlatsın istiyorum.
Güzel kalbinde yalnızca, ben olmak istiyorum.
Bir saniye de olsa, bir anda çıksan karşıma,
Yalandan da olsa, bir gülücük atsan bana,
Dünyalar benim olsa, seni çok seviyorum.
Seni görmek istiyorum, sesini duymak istiyorum.
Bir defa da olsa seni öpmek istiyorum.

Sonra bunlar Flabbie'ye okumak için sabırsızlanmaya başladı. Ardından biraz şiir üzerinde çalışmaya başladı. En sonunda bunun yanında bir de müzik çalmaya karar verdi. En eski gtarını buldu. Onu bir  daha asla kullanmayacaktı. Ama şimdi hayatı için kullanmalıydı. O kadar şeyden sonra tekrar gtar çalmaya başlayacaktı. Biraz heyecanlıydı. Eskiden çaldığı gibi çalmaya başladı. İlk önce biraz kötü çalmaya başladı ama sonradan eskisi gibi muhteşem çalıyordu. Bunu Flabbie duyunca sevinçten havaya uçacaktı. Jelly de onun sevinç dolu yüzünü hayal ederek şiire uygun bir melodi uydurdu ve birden bire yepyeni bir şarkı yazdığının farkına vardı. Sanırım hala bayatlamamıştı. Hala taptazeydi Franky. :)
Akşama doğru Jelly Flabbie'nin evine gitmek üzere evinden çıkacaktı. Birden aklına bir düşünce geldi. Herkese muhteşem bir sürpriz yapmayı düşündü. Ve kendince hazırlanmaya başladı. Eline gtarını aldı. Ve üzerine de Franky'den kalan giysileri giydi. Tıpkı eski Franky oldu. Bu giysilerle dışarı çıkarken herkes çok şaşıracaktı. Ama onun için değerdi. Flabbie için değerdi!
Sonra birden Franky olarak dışarı çıktı. Herkes çılgına dönmüştü. bu giysiler kimsede yoktu adada ondan başka. Franky'den başka! Herkes onun ölmediğini öğrenince sevinçten çıldırmaya başladı. Herkes etrafında toplanıp ona sorular soruyordu. Franky hiç kimseyi duymuyordu. Tek düşüncesi Flabbie'nin yanına gidip ona yazdığı şarkıyı okumaktı. Sonra yürürken sonunda Flabbie'nin evine geldi. Kapıyı çaldı. Ve Flabbie kapıyı açtı. Birden karşısında Franky'yi görünce delirdiğini sandı. Ama arkadaki kalabalığın Franky diye bağardığını duyunca onun gerçek olduğunu anladı. Sonra Flabbie gözyaşları dökmeye başladı. Tam da yeni bir aşkın tadına varmışken eski aşkının gelmesi onun için iğrenç bir şeydi. Ve sonunda Franky gtarında temposunu almaya başladı. Şu muhteşem şarkısını sonunda söyledi. En sonunda da:
- Merhaba Flabbie! Beni hatırladın mı?
Dedi ve o anda Flabbie onun Jelly olduğunu anladı. Sonra Flabbie içeri girdi. Franky sürprizi beğenmediğini düşündü. Herkes Flabbie'ye "YUH!" diye bağırıyordu. Ardından Flabbie olarak giren penguen o evden Cadence olarak çıktı. O esnada hem Franky hem de diğer penguenler çok şaşırdı. Bir adada iki tane Cadence olamazdı. Bu imkansızdı. Tam herkes onun yalancı olduğunu söyleyecekken Sahte Cadence geldi ve şöyle dedi:
- Durun! O gerçek Cadence! Ben sahteyim. Ben yalnızca ünlü olabilmek için Cadence kılığına girmiş bir penguenim. Benim adım Victoria!
Bu itiraftan sonra Franky ve Cadence birbirlerine koştular. Her şey bugün çok güzel olmuştu. Ama bu olanların hiçbirinden Penguin Band'ın haberi yoktu. Onlar zaten son günlerde ofislerinden çıkmıyorlardı. Ve bu yüzden adada olup bitenleri genellikle bilmemiyorlardı.
5 gün sonra...
Sonunda konser günü gelmişti. Herkes Penguin Band'ı bekliyordu. Penguin Band diye çıldırıyorlardı. Ama birden karşılarında Penguin Band değil de Happy77'yi görünce çok şaşırdılar. Happy77 sahneye çıkarak şöyle bir konuşma yaptı:
- Biliyorsunuz bu konser herkese 10 gün önceden bilidirildi. Penguin Band 10 gün önce muhteşemdi. Hepsi bir arada mutlulardı. Ama 10 günde ne olduysa her şey karıştı. Sanki onların dağalmasını isteyen birisi onlara zarar vermeye çalıştı. Ve başarılı oldu da. Artık Penguin Band diye bir şey yok! Malesef bütün üyeler birbirlerinden apayrı yerlere gittiler. En önce Franky! Kendisini daha fazla Cadence'ı eziyet çekerken görmemek için adadan gitti ve bir not bıraktı. Gidiyorum diye. Ama G Billy o notu yok etmeye çalıştı. Herkese Franky öldü dedi. Herkes buna inandı. Sonra Chrisdog93 bu notu buldu. Sonra biz bu notun Petey K.'ye bırakıldığını düşündük. Yani bu G Billy'nin başka bir planıydı. Petey K.'yi suçlu durumuna düşürdü. Sonra herkes Franky'nin öldüğünü söyleyenin Petey K. olduğunu sandı ve onu grubtan attılar. Bunlar olurken Cadence da yaşadığı hayattan sıkıldıç Franky de olmayınca kendisini kaybetti ve kişiliğini değiştirdi. Ardından kişiliklerini değiştirdikleri halde yine birbirlerine aşık oldular. Bu sefer de birbbirlerine gerçek kimliklerini söylediler. Şu anda adadan ayrı bir yerde mutlular. Ama Petey K.! Gruptan atılınca kendine Ozy diye bir arkadaş buldu. O arkadaşı ile uyuşturucunun peşine takıldı. Şimdi nerede dersiniz? Uyuşturucu Bağımlılarının arasında! Ve Franky'nin ölmediğini öğrenen Stompin Bob da iyice sinirlenir ve çalışmadıkları için Strench'i suçlar. Sonra Strench ile kavga ederler. Strench'i en sonunda öldürür Stompin Bob. Anladığınız gibi o da şu anda hapiste. Bu olayı gören G Billy'nin psikolojisi bozulur ve akıl hastanesine yatar. Sizce bu nasıl bir hayat?
Ardından Happy77 üzüntülü bir şekilde sahneden iner. Ve herkes büyük bir şoka girer. Bütün penguenler bundan sonra hep onları anmaya yemin ederler o konuşmadan sonra. Happy77 çok gururlanır ve sahneye tekrar çıkar. Sonra şöyle der:
- Evet! Onları asla unutmayacağız! Onlar daima kalbimizde olacaklar!!!

~ SON ~