Yağmurlu Bir Gün: 7. Bölüm (SON)

Yağmurlu Bir Gün: 7. Bölüm (SON)

Gönderen Adsız

Sphenis ertesi gün her zamankinden daha neşeliydi. Onu gören gardiyan dalga geçerek “Karamsar dehamız mutlu olmuş!” dedi. Sphenis çok mutluydu ve onu duymamazlıktan geldi. Saat 16.00 olduğunda toptan bir ses yükseldi: “F’den Sigma’ya, F’den Sigma’ya, seni kurtaramayacağız. Başının çaresine bak ve bizim için casusluk yap.”

Ne? Bu da neydi şimdi? Sphenis birden ne yapacağını bilemedi.

“Sen ne diyorsun? Gerçekten doğru mu bu? Ben Billybob’un özelliklerini bunun için mi ortaya dökmedim? Bunun için mi 4 gün hapisteyim? Yazıklar olsun! Siz…”

“Off Sphenis! Şaka yapıyoruz anlasana! Ben Fd Pengu! Yanımda da Candano var. Bulunduğun binadayız. Söylesene, gardiyanın ne giyiyor? Burada birden fazla giysi var.”

Sphenis birden rahatladığını hissetti. “Simsiyah bir giysi giyiyor. Ayrıca yüzünü kapatan siyah bir maske takıyor. Ve ayrıca altın renginde bir rozet de takıyor.”

“Tamamdır. Jenger kimse artık. Rozette o ad yazıyor. Hadi bakalım geliyoruz biz.”

Sphenis yatağına oturdu. Heyecandan titriyordu. Birden iki tane gardiyan geldi. Bunlar Fd Pengu ile Candano olmalıydılar.

“Hadi bakalım, Sphenis. Evine dönüyorsun.”

Sphenis ayağa kalktı. Gardiyan kapıyı açtı. Maskesini çıkarınca Sphenis onun Candano olduğunu gördü.

“Şey, şu karşı mahkumu da çıkarırsanız iyi olur. O da Club Penguin’den.”

Fd Pengu kınayan bir sesle “Bir tek sen mi çıkarmaya geldik sandın? Bu koridordaki herkesi çıkarıyoruz tabii ki de!” Sonra güldü. “Kusura bakma, çok sinir bozucu bir görevdi.” Candano ona baktıktan sonra devam etti. “Ama olsun, o söyledikleri ödül için değer!”

Koridordaki bütün kapıları açmaya başladılar. Hızlı olmaları gerekiyordu, bu yüzden Sphenis de onlara yardım etti. Sonra mahkumlarla birlikte dışarıda bekleyen bir zepline bindiler. Zeplinin üstünde “Eddie&Serena Turizm” yazıyordu. Büyük ihtimalle kamufle olmak içindi.

Bir süre yol aldılar. Sonra zeplin alçaldı ve EPF’nin arkasına indiler. Bir grup gazeteci, fotoğrafçı da oradaydı. Ayrıca bir sürü ajan da orada toplanmıştı. Herkes Sphenis’e bir sürü soru soruyordu.

Ama Sphenis hemen eve gitmek istedi. İgloo’suna gitti ve en iyi arkadaşı Feudypt’e mektup yazdı. Çünkü Feudypt Fransa’daydı ve 2 hafta sonra Summit’e dönecekti.

“Sevgili dostum Feudypt,

Sen 1 aylığına yokken burada çok heyecan verici şeyler oldu. Öncelikle beni dedektif olarak işe aldıklarını sandım. Ama bu bir tuzakmış. Ben bunun bir tuzak olduğunu bilmeden bu olayı çözdüm. Sonra beni kaçırdılar. Başka bir yere… Ah, ismini hatırlamıyorum gerçi. Ama bunun pek önemli olduğunu sanmıyorum. Bana dubleks bir villa teklif ettiler. Çok güzeldi…

Ama ben reddettim. Çünkü ihanet etmek her zaman çok kötü birşeydir.

Beni kaçırmalarının sebebi fizikle ilgili yazdığım o tezlermiş. Orada çalışmamı istiyorlarmış. Ordaki penguenleri görmelisin! O kadar soğuk ve donuklar ki…

Keşke hemen gelsen… Sana anlatacağım o kadar çok şey var ki.

Dostun Sp.”

Sphenis mektubu bir zarfa koydu ve kendi kendine gülümsedi. Bu maceralarının yalnızca başlangıcı olacaktı ve kendisi de bunu biliyordu.

SON ama yalnızca bu olayın sonu.