Zor Bir Yaşam Bölüm 12:Acı Gerçekler
Gönderen Atakan Söğüt
Evet..tahmin ettiğiniz gibi anneme birşey olmuştu.Mektubu açtığımda gelen bir inme sonucu hayatını kaybettiği yazıyordu.Mektuptan çıkan morg kağıdı herşeyi anlatmaya yetiyordu...Ne yapacaktık şimdi?Kardeşimden başka kimsem yoktu artık..Artık rakiplerimin hiçbirine merhamet etmeyecektim;zaten hepsi kana susamış canilerin önde gideniydi.O geceyi sessizce,için için ağlayarak geçirdim..
Ertesi gün cezaevi yönetimi bireysel olarak beni çağırdılar.Söylediklerine göre eğer yarıfinalde Amerikalı'yı yenersem,final maçında Brezilyalı ile kapışacaktım.Buna göre karar verilmişti:ben Amerikalı'yla dövüşecektim.Ama bunun içinden kirli bir oyun çıkacağını bütün ekip biliyorduk.Ata2000 de bundan son derece şüpheleniyordu.Artık annemin gittiği gerçeğini kabul etmek zorundaydım nitekim antremanlarda da verimim düşmeye başlamıştı.
Yarı final maçının günü gelip çatmıştı.Ata2000 sık sık bana tavsiyeler veriyordu:
-Evlat bu maçı kazanacağını biliyoruz.Gerekirse acılarından güç almalısın!
Ata2000 beni her zaman en güçsüz dövüşçünün bile acılarından güç aldığı zaman dünyanın en güçlü dövüşçüsünü bile yenebileceğini söylerdi.Sık sık:
-Önemli olan kalbinle dövüşmektir.Kalbiyle dövüşen bir dövüşçünün çelikten bir duvar bile duramaz derdi.
Ringe çıktığımda her zamanki gibi bir manzarayla karşılaştım.İş adamları,kumarbazlar ve yanlarındaki kadınlar.Her zamanki gibi bir anons duyuldu:
-Bayanlar baylar!Yarıfinal maçında İtalyan Ozieeboo,Amerikalı Derek3433'e karşı!
Ringe çıktığımda göz alıcı bir ışık üstümdeydi.Rakibim Amerikalı:
-Seni ağlayarak evine göndereceğim pislik!diyerek laf atıyordu.Hiç umursamadım çünkü ringte ona dersini verecektim.
Ardından maç başladı.İlk yumruğu ben yedim,hemen ardından bir tekmeyi karşıladım.Ani bir refleksle eğildim ve ilk yumruğumu ona vurdum.Son derece sersemlemişti ancak daha maç yeni başlıyordu.İki yumrukla daha sersemlemiştim bir tekme ile onu savuşturmayı başardım.Bunun üzerine daha da sinirlenen Amerikalı bütün gücü ile yumruklarını savuşturmaya başladı.Bir iki tanesi dışında hepsinden kurtulmuştum.Hemen ringin köşesine doğru bakışlarımı çevirdim.Aklıma çılgınca birşey geliyordu ancak eğer başaramazsam ayağımın kırılma riski vardı.Ancak riski göze aldım ve ringin köşesine doğru koştum.Hemen ardından müthiş bir ters takla ile kafasını bacaklarımın arasına aldım ve onu yere serdim.Hakem:
-1,2....
Hakem 3 demeden Amerikalı karnıma bir dirsek attı ve bir an nefessiz kaldım.O sırada yaptığım kilitten kurtuldu ve beni yere yatırarak yumruklamaya başladı.Nasıl kurtulacağımı düşünürken:
-Annen seni görünce tanıyamayacak!
Bunu duyduğum an gözüme perde indi.Kendime geldiğimde soyunma odasına gidiyordum.Ata2000:
-Aferim evlat,başardın!
Hakan'a dönerek:
-Orada neler yaptım ben?diye sordum
-Seni o adamdan zar zor ayırdık,o kadar korktu ki pes etti diye cevap verdi.
Ne zaman bu dövüşümü hatırlasam,aklıma annem gelir.Anneler Günü'nde bütün çocuklar anneleri ile bir yerlere giderken,onlara çiçek götürürken ben onun mezarına giderim.Hem de her Anneler Günü.Ona bu maçta bana güç verdiği için sürekli teşekkür ederim.Benim güzel annem,bu sözde başarımı sana armağan ettim.Keşke seni daha iyi yerlerde tedavi ettirme fırsatın olsaydı,keşke Meer'in izinden gitmeseydim,son anlarında yanında olsaydım ama olamadım.Bu lanet delikte tıkılı kaldım ve çıkmamın tek yolu hayatta kalmak..
Devam Edecek..
Ertesi gün cezaevi yönetimi bireysel olarak beni çağırdılar.Söylediklerine göre eğer yarıfinalde Amerikalı'yı yenersem,final maçında Brezilyalı ile kapışacaktım.Buna göre karar verilmişti:ben Amerikalı'yla dövüşecektim.Ama bunun içinden kirli bir oyun çıkacağını bütün ekip biliyorduk.Ata2000 de bundan son derece şüpheleniyordu.Artık annemin gittiği gerçeğini kabul etmek zorundaydım nitekim antremanlarda da verimim düşmeye başlamıştı.
Yarı final maçının günü gelip çatmıştı.Ata2000 sık sık bana tavsiyeler veriyordu:
-Evlat bu maçı kazanacağını biliyoruz.Gerekirse acılarından güç almalısın!
Ata2000 beni her zaman en güçsüz dövüşçünün bile acılarından güç aldığı zaman dünyanın en güçlü dövüşçüsünü bile yenebileceğini söylerdi.Sık sık:
-Önemli olan kalbinle dövüşmektir.Kalbiyle dövüşen bir dövüşçünün çelikten bir duvar bile duramaz derdi.
Ringe çıktığımda her zamanki gibi bir manzarayla karşılaştım.İş adamları,kumarbazlar ve yanlarındaki kadınlar.Her zamanki gibi bir anons duyuldu:
-Bayanlar baylar!Yarıfinal maçında İtalyan Ozieeboo,Amerikalı Derek3433'e karşı!
Ringe çıktığımda göz alıcı bir ışık üstümdeydi.Rakibim Amerikalı:
-Seni ağlayarak evine göndereceğim pislik!diyerek laf atıyordu.Hiç umursamadım çünkü ringte ona dersini verecektim.
Ardından maç başladı.İlk yumruğu ben yedim,hemen ardından bir tekmeyi karşıladım.Ani bir refleksle eğildim ve ilk yumruğumu ona vurdum.Son derece sersemlemişti ancak daha maç yeni başlıyordu.İki yumrukla daha sersemlemiştim bir tekme ile onu savuşturmayı başardım.Bunun üzerine daha da sinirlenen Amerikalı bütün gücü ile yumruklarını savuşturmaya başladı.Bir iki tanesi dışında hepsinden kurtulmuştum.Hemen ringin köşesine doğru bakışlarımı çevirdim.Aklıma çılgınca birşey geliyordu ancak eğer başaramazsam ayağımın kırılma riski vardı.Ancak riski göze aldım ve ringin köşesine doğru koştum.Hemen ardından müthiş bir ters takla ile kafasını bacaklarımın arasına aldım ve onu yere serdim.Hakem:
-1,2....
Hakem 3 demeden Amerikalı karnıma bir dirsek attı ve bir an nefessiz kaldım.O sırada yaptığım kilitten kurtuldu ve beni yere yatırarak yumruklamaya başladı.Nasıl kurtulacağımı düşünürken:
-Annen seni görünce tanıyamayacak!
Bunu duyduğum an gözüme perde indi.Kendime geldiğimde soyunma odasına gidiyordum.Ata2000:
-Aferim evlat,başardın!
Hakan'a dönerek:
-Orada neler yaptım ben?diye sordum
-Seni o adamdan zar zor ayırdık,o kadar korktu ki pes etti diye cevap verdi.
Ne zaman bu dövüşümü hatırlasam,aklıma annem gelir.Anneler Günü'nde bütün çocuklar anneleri ile bir yerlere giderken,onlara çiçek götürürken ben onun mezarına giderim.Hem de her Anneler Günü.Ona bu maçta bana güç verdiği için sürekli teşekkür ederim.Benim güzel annem,bu sözde başarımı sana armağan ettim.Keşke seni daha iyi yerlerde tedavi ettirme fırsatın olsaydı,keşke Meer'in izinden gitmeseydim,son anlarında yanında olsaydım ama olamadım.Bu lanet delikte tıkılı kaldım ve çıkmamın tek yolu hayatta kalmak..
Devam Edecek..
0 yorum: